سیستم الکتریکی (برقی) خودرو متشکل از یک مدار بسته به همراه یک منبع یا مولد جریان الکتریکی مستقل (باتری یا ژنراتور) می باشد. در این مدار، جریان برق از مولد حرکت نموده، به مجموعه های مصرف کننده رسیده و سپس از طریق بدنۀ فلزی خودرو به مولد باز می گردد. در اصل بدنۀ خودرو به ترمینال زمینی باتری متصل می شود. از مجموعه های مصرف کنندۀ برق خودرو می توان به سیستم روشنایی، سیستم تهویۀ مطبوع و قوای محرکه (موتور) اشاره داشت.

اما مبحث الکترونیک در خودروها به زمان بروز نیاز این صنعت به کنترل عملکرد موتورهای خودرو از جمله پایش آلایندگی و مصرف سوخت باز می گردد. اولین قطعۀ الکترونیکی مورد کاربرد در این بخش، واحد کنترل موتور (ECU) می باشد. باید اذعان داشت از زمانی که واحدهای کنترلی دیگر در قسمت های مختلف خودرو بکار رفتند؛ واژۀ ECU معنی عمومی "واحد کنترل الکترونیک" به خود گرفت. طوریکه امروزه واژۀ ECM برای "مدول کنترل موتور" و TCM برای "مدول کنترل سیستم انتقال قدرت" استفاده می شود. در خودروها معمولاً واحد کنترل موتور مواردی چون لامبدا (ɤ)، سیستمهای عیب یابی (OBD)، سامانۀ خنک کاری، سیستم جرقه زنی (در خودروهای بنزینی)، سیستم روانکاری، سیستم سوخت رسانی و دیگر قطعات مکانیکی – الکترونیکی (مکاترونیکی) نظیر دریچۀ گاز را تحت کنترل قرار می دهد. بدیهی است منشأ اخذ داده ها و اطلاعات از حسگرها (سنسورهایی) است که در نقاط مختلف موتور نصب می شوند.